DO KOGO SKIEROWANA JEST NASZA OFERTA?
-
dzieci z zaburzeniami w rozwoju psychoruchowym,
-
wady genetyczne,
-
zaburzenia neurologiczne,
-
zaburzenia regulacyjne,
-
choroby reumatyczne wieku rozwojowego,
-
z niepełnosprawnością intelektualną,
-
zaburzenia planowania i organizacji ruchu,
-
zaburzenia aparatu ruchu - ortopedyczne, wady postawy,
-
zaburzenia funkcji ręki, motoryki małej,
-
inne zaburzenia wieku przedszkolnego oraz szkolnego.
JAKIMI METODAMI PRACUJEMY?
Podstawową metodą w rehabilitacji pediatrycznej jest kinezyterapia, czyli leczenie ruchem.
PNF
Jest przykładem neurofizjologicznego kompleksowego systemu oddziaływania terapeutycznego opartego na najnowszych osiągnięciach nauk medycznych, którego istotę zawarto w nazwie: proprioceptywne (dotyczące receptorów ciała) nerwowo-mięśniowe torowanie (ułatwianie, facilitowanie) ruchu.
Teoretyczne podstawy koncepcji oparto na prawidłowościach fizjologii rozwoju ruchowego człowieka – rozwój cefalo-kaudalny, od części proksymalnych do dystalnych, z uwzględnieniem poszczególnych faz kontroli motorycznej, nierozerwalnie związanych z osiąganiem nowych pozycji i możliwości poruszania się w nich.
Proces uczenia ruchu, rozumiany w PNF jako odtwarzanie utraconej funkcji, wspomagany jest w terapii zarówno wcześniejszymi doświadczeniami, pochodzącymi ze schematów rozwoju ruchowego dziecka (wiele elementów tych oddziaływań zawarto m.in. w programie pracy na materacu ) jak i wielozmysłowym bodźcowaniem, polegającym na czasowym i przestrzennym sumowaniu się w obrębie synaps pobudzeń różnego rodzaju ( bodźce dotykowe, wzrokowe, słuchowe, równoważne, proprioceptywne i in.), które oddziaływują na pacjenta ze środowiska zewnętrznego.
Ze względu na szerokie możliwości oddziaływania koncepcja PNF przestała być utożsamiana ze sposobem pracy przeznaczonym wyłącznie dla pacjentów neurologicznych.
Z powodzeniem stosuje się ją w ortopedii, pediatrii, chorobach nerwowo-mięśniowych, wadach postawy czy skoliozach.
Kinesiotaping czyli plastrowanie dynamiczne.
Jest to metoda terapeutyczna polegająca na oklejaniu wybranych fragmentów ciała plastrami o specjalnej strukturze, jest jedną z metod plastrowania.
Została opracowana i spopularyzowana na początku lat osiemdziesiątych przez Japończyka Dr Kenzo Kase. Wykorzystuje się w niej specjalnie wytworzony plaster. Jest to plaster nieograniczający ruchów, rozciągający się tylko na długość, o ciężarze i grubości zbliżonych do parametrów skóry. Jest odporny na działanie wody i nie powoduje uczuleń dzięki specjalnemu klejowi, którym jest nasączony z jednej strony.
Kolory aplikacji nie mają żadnych dodatkowych działań.
Dogoterapia czyli terapia prowadzona przez wykwalifikowanego trenera z udziałem odpowiednio wyszkolonego psa. Zwiększa efektywność rehabilitacji, dostarcza możliwości motywacyjnych, edukacyjnych i terapeutycznych korzyści podnoszących jakość życia.
