terapie
Przetwarzanie słuchowe
Trudności z prawidłowym „przetwarzaniem” dźwięków. Oznacza to, że dźwięki docierają do uszu, ale nie są właściwie rozpoznawane i interpretowane. Dziecko może mieć wtedy trudności ze zrozumieniem mowy, szczególnie w hałasie, łatwo się rozpraszać, mieć problem z nauką lub wydawać się „nieobecne” lub nadpobudliwe.
Problemy z przetwarzaniem słuchowym mogą wpływać na codzienne funkcjonowanie dziecka w szkole, w relacjach z rówieśnikami oraz w życiu rodzinnym. Dlatego warto zwrócić uwagę na wczesne symptomy i podjąć odpowiednie kroki.
Jak wygląda diagnoza przetwarzania słuchowego?
Diagnoza przetwarzania słuchowego to pierwszy, kluczowy krok w rozwiązywaniu problemów związanych z trudnościami w słyszeniu i rozumieniu dźwięków. Badanie to pozwala na dokładne określenie, czy trudności, z jakimi zmaga się dziecko, mają związek z problemami w przetwarzaniu słuchowym, a nie tylko ze słuchem fizycznym.
1. Konsultacja wstępna i wywiad
Pierwszym etapem jest rozmowa z rodzicami, podczas której terapeuta zbiera informacje na temat obserwowanych trudności dziecka. Rodzice opowiadają o tym, jak dziecko funkcjonuje w codziennym życiu – czy ma problemy z koncentracją, rozumieniem mowy, nauką, czy reaguje nadmiernie na dźwięki, czy może ma trudności w szkole.
Terapeuta może zadać pytania dotyczące historii rozwoju dziecka, jego zachowań oraz wszelkich objawów, które mogłyby sugerować problem z przetwarzaniem słuchowym. Na tej podstawie terapeuta będzie w stanie wstępnie ocenić, czy warto przejść do kolejnego etapu diagnozy.
2. Obserwacja zachowań dziecka
Po wstępnym wywiadzie dziecko przechodzi specjalistyczne testy, które pomagają ocenić, jak jego mózg przetwarza dźwięki. Diagnoza przetwarzania słuchowego jest przeprowadzana za pomocą różnorodnych narzędzi, które obejmują:
- Testy słuchu centralnego – pomagają ocenić, jak mózg przetwarza informacje słuchowe. Dziecko będzie musiało wykonać zadania, w których identyfikuje różne dźwięki, reaguje na zmieniające się bodźce słuchowe, a także będzie oceniane, jak radzi sobie z odbieraniem dźwięków w hałasie.
- Testy rozumienia mowy w szumie – sprawdzają, jak dziecko rozumie mowę, gdy w tle występują inne dźwięki. Jest to ważne w przypadku dzieci, które mają trudności z koncentracją w głośnym środowisku, jak szkoła czy plac zabaw.
- Testy lokalizacji dźwięków – oceniają zdolność dziecka do określania, skąd dochodzą dźwięki. Często osoby z problemami w przetwarzaniu słuchowym mają trudności z lokalizowaniem źródła dźwięku.
- Testy różnicowania dźwięków – badają, jak dobrze dziecko potrafi rozróżniać podobne dźwięki, np. różne tony, wysokości dźwięków, czy różnice w głośności.
3. Ocena wyników
Po przeprowadzeniu testów, terapeuta dokładnie analizuje wyniki. Na tej podstawie ocenia, które obszary przetwarzania słuchowego wymagają wsparcia i jakie konkretne trudności mogą występować w codziennym życiu dziecka.
W wyniku diagnozy specjalista określa, czy dziecko ma trudności w zakresie:
- Słuchu centralnego – czyli jak mózg przetwarza informacje słuchowe.
- Rozumienia mowy – jak dziecko rozumie słowa, zwłaszcza w hałasie.
- Rozróżniania dźwięków – czy dziecko potrafi rozróżnić różne tony i dźwięki.
4. Rekomendacja terapii
Na podstawie wyników badania, terapeuta zaleca odpowiednią terapię, która najlepiej odpowiada potrzebom dziecka. Może to być:
- Terapia Johansen IAS – dla dzieci, które wymagają indywidualnej stymulacji słuchowej.
- Terapia Neuroflow – dla dzieci, które potrzebują połączenia ćwiczeń słuchowych z równowagą i koordynacją.
Terapeuta zaleca także, czy terapia będzie odbywać się w domu (jak w przypadku terapii Johansen IAS), czy w gabinecie, gdzie dziecko będzie pracować pod okiem specjalisty (jak w terapii Neuroflow).
5. Podsumowanie i plan działania
Po diagnozie rodzice otrzymują szczegółowy raport z wynikami testów oraz rekomendacjami dotyczącymi terapii. Wspólnie z terapeutą ustalany jest plan działania, który uwzględnia zarówno terapię, jak i ewentualne wsparcie w szkole czy w domu. Warto pamiętać, że proces terapii jest często stopniowy i wymaga systematyczności, ale daje bardzo dobre efekty, pomagając dziecku w poprawie koncentracji, nauce i codziennym funkcjonowaniu.
Metoda Johansena
Terapia Johansen IAS to metoda oparta na indywidualnie dobranej stymulacji słuchowej. Dziecko słucha specjalnej muzyki, która pomaga w rozwoju przetwarzania dźwięków przez mózg. Program jest dobrany na podstawie wyników badania słuchu centralnego i stosowany codziennie w domu przez około 10 minut. Regularne słuchanie muzyki wspiera koncentrację, rozumienie mowy, pamięć słuchową oraz umiejętności szkolne.
Terapia jest łagodna i bezpieczna, może być stosowana u dzieci z trudnościami w nauce, opóźnionym rozwojem mowy, a także u dzieci nadwrażliwych na dźwięki.
Neuroflow
Neuroflow to metoda, która łączy słuchanie specjalnie dobranych dźwięków z ćwiczeniami ruchowymi, angażującymi koordynację i równowagę. Sesje odbywają się w gabinecie, gdzie dziecko słucha dźwięków przez słuchawki, wykonując przy tym zadania rozwijające uwagę i koncentrację. Terapia wspomaga lepsze przetwarzanie mowy, poprawia umiejętności słuchowe, wspiera koncentrację i koordynację.
Terapia jest dostosowana do wieku i potrzeb dziecka, a każda sesja jest indywidualnie dobrana, aby jak najlepiej wspierać rozwój dziecka.
Jakie korzyści płyną z terapii?
Obie terapie – Johansen IAS i Neuroflow – pomagają dziecku lepiej radzić sobie z codziennymi wyzwaniami. Dzięki nim dziecko może:
- Poprawić koncentrację i uwagę
- Lepsze rozumieć mowę, zarówno w ciszy, jak i w hałasie
- Wspierać rozwój mowy i umiejętności językowych
- Poprawić umiejętności szkolne (np. czytanie, pisanie)
- Redukować nadwrażliwość na dźwięki
Jeśli zauważasz, że Twoje dziecko ma trudności w nauce, łatwo się rozprasza, nie rozumie poleceń, ma problemy z koncentracją lub jest nadwrażliwe na dźwięki – zapraszamy na konsultację. Dzięki odpowiednio dobranej terapii, Twoje dziecko może poczuć się pewniej w codziennym życiu i osiągnąć lepsze wyniki w szkole.
Zrób pierwszy krok
– umów się na spotkanie z naszym specjalistą
Nie zwlekaj z pomocą. Wspólnie zadbamy o rozwój Twojego dziecka już od pierwszego spotkania.
terapie
Metoda Warnkego
Metoda Warnkego to nowoczesna, neurofizjologiczna metoda wspierająca rozwój funkcji słuchowo-językowych i automatyzację przetwarzania bodźców słuchowych, wzrokowych i ruchowych. Stosowana jest u dzieci, młodzieży i dorosłych z trudnościami w nauce, zwłaszcza w obszarze czytania, pisania, mówienia i koncentracji.
Metoda skierowana jest do osób, które:
- mają trudności w nauce czytania i pisania (dysleksja, dysortografia)
- mają opóźniony rozwój mowy lub zaburzenia artykulacji
- mają problemy z koncentracją i przetwarzaniem słuchowym (np. CAPD – centralne zaburzenia przetwarzania słuchowego)
- cechują się wolnym tempem pracy, trudnościami w koordynacji wzrokowo-ruchowej
- mają trudności w rozumieniu poleceń i wypowiedzi ustnych
- nie potrafią dobrze odróżniać dźwięków mowy, np. głosek podobnych dźwiękowo
- przeszły zaburzenia neurologiczne, wcześniactwo lub trudny poród
Etapy diagnozy w Metodzie Warnkego
Diagnostyka opiera się na 14 testach funkcji podstawowych, które są niezbędne dla prawidłowego przetwarzania słuchowego i rozwoju językowego.
- 1.
Badanie automatyzmu lateralizacji
Sprawdza dominację półkul mózgowych i ręki, nogi, oka oraz ucha.
- 2.
Pomiar 8 funkcji podstawowych:
1. Różnicowanie częstotliwości dźwięków
2. Lokalizacja źródła dźwięku
3. Różnicowanie długości trwania dźwięków
4. Rozpoznawanie rytmu
5. Przetwarzanie słuchowe (czyli szybkość przetwarzania informacji słuchowej)
6. Koordynacja ręka-oko
7. Zdolność czytania wzrokowego
8. Słuch fonemowy (czyli rozróżnianie głosek podobnych)
- 3.
Analiza wyników i kwalifikacja do terapii
Wyniki porównywane są do norm wiekowych, co pozwala określić poziom trudności i dobrać indywidualny plan terapii. Terapia prowadzona jest przy użyciu specjalistycznych urządzeń.
Jak wygląda praca terapeutyczna:
1. Regularne treningi z Brain-Boy
urządzenie, które ćwiczy 8 funkcji podstawowych. Dziecko pracuje na nim indywidualnie (ok. 20–30 minut tygodniowo) oraz może ćwiczyć w domu.
2. Trening z Audiotrainerem
terapia słuchowa, która usprawnia różnicowanie i lokalizację dźwięków oraz szybkość przetwarzania słuchowego.
3. Trening lateralny
wspomaganie dominacji jednego ucha i utrwalanie przewagi funkcjonalnej (dla dzieci z problemami lateralizacji słuchowej).
4. Ćwiczenia uzupełniające
np. trening słuchu fonemowego, analiza i synteza słuchowa, rytmizacja, ćwiczenia grafomotoryczne i koordynacyjne.
Terapia odbywa się zazwyczaj raz w tygodniu, a dodatkowe ćwiczenia mogą być wykonywane w domu przy wsparciu rodziców. Cały proces terapeutyczny może trwać od kilku miesięcy do roku, w zależności od stopnia trudności i regularności pracy.
Zrób pierwszy krok
– umów się na spotkanie z naszym specjalistą
Zrób pierwszy krok – umów się na spotkanie z naszym specjalistą